Cashseksualci ne uživaju u seksu, oni uživaju biti plaćeni za pružanja seksualnih usluga, prvenstveno, muškarcima. Njih sami seks ne pali, pali ih novac. Oni tim činom erotiziraju novac i osjećaj vrijednosti koji proizlazi iz divljenja spram njihovih usluga te zadovoljstva biti plaćen za obavljanje seksualnih usluga muškarcima.
Pretpostavlja se da su ti muškarci prvenstveno gay ili u najmanju ruku biseksualnog opredjeljenja. Smatralo se čak da ti muškarci žive u stalnom poricanju vlastite seksualnosti. No, posljednja istraživanja te praćenje navika tih muškaraca pokazuju da je sve više pripadnika cashseksual pokreta upravo heteroseksualnog opredjeljenja koji se nakon pružanja usluga, a prvenstveno homoseksualnoj zajednici te uživanja u bivanju plaćeni za te usluge, odlaze svojim kućama, obiteljima, suprugama, djevojkama, djeci, odnosno uranjanju natrag u svijet heteroseksualnosti.
Erotizacija novca i plaćanja usluga nije slučaj samo kod heteroseksualaca koji pružaju seksualne usluge homoseksualnoj zajednici. Naime, mnogi muškarci i žene danas uživaju ne toliko u samom seksu već u kompenziranju te vrijednosti seksa za novac (ili neku drugu materijalnu vrijednost).
U njihovim je razmišljanjima novac (materijalno posjedovanje nečeg) jednako vrijedno, ako ne i više, kao i sami čin seksa.
Gledajući kroz povijest najstarijeg zanata među ljudskom populacijom, seksualni radnik (pružatelj seksualnih usluga) vrlo bi vjerojatno imao u svom životu, djetinjstvu ili mladosti nekakav vid spolnog zlostavljanja te se njihovo ponašanje i izbor (nerijetko i prisilan) bavljenja time smatralo upravo zbog toga patološkim.
Danas, kada se gleda na ovu djelatnost s puno više informacija i znanja, iako većina pružatelja tih usluga doista ima kroz život neki vid spolnog zlostavljanja, sve je veći broj muškaraca koji tu djelatnost rade čisto iz zabave, potvrde vlastite vrijednosti te erotike kao takve.